3
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
152
Okunma
Sabahları benden çıkıyordu biri dağlara
Döküyordu içini akan sulara çamur gibi
Bulutlara gizleniyordu gözleri
Canlı bir ceset kalıyordum dağınık odamda
Akşam çöküvermesin yeter ki pencereme
Bir hüzün sarar yağmurla camları
Ayrılık içimde hep düğüm düğüm
Yalnızlıksa boynumda kordan pranga
Sanki gök yarıldı da hasret boşaldı
Her yerim sırılsıklam, üstüm başım keder
Masmavi gökte soluk bir bulut kaldı
Benim gibi yalnız, işte bu beni deli eder
İçim üşüyor şimdi ellerim buz kesmiş
Dünyam yıkılmış bir veda üstüne
Her haksızlık üzerime esmiş
E hadi madem gülemedim dolu dolu
Öleyim bari başım üstüne
Günay Koçak
20. 3. 2025
5.0
100% (15)
Cevap Yaz
