Giderken, geriye dönüp arkana baktın mı
Çığlıklar kopuyor beni bırakıp gittiğin yerde
Hüzün çöküyor etrafıma,yokluğuna kol geziyor
Ne zaman gün batımını sensiz izlesem
Mevsimler değişiyor,yüreğim hep kışı yaşıyor
Bir zamanlar dört mevsimi beraber yaşadık seninle
Her güne merhaba derdik, açardın kalbimde
Gökkuşağı zayıf kalırdı, gözlerinin renginde

Yüreğim sanki yanardağ oluyor geceleri
Aynı yerde, aynı saatte patlıyor volkan gibi
Yakıp yıkıyor beni,ölürüm ben o yüzden
Seher vakti gündüzleri yeniden doğarım
Ve düşünürüm,aklım karışır
Taze bir yaprak gibi yemyeşil güzelliğinle
Üzerine çiğ taneleri düşmüş kardelen gibi
Ne kadar soğuk olsan da yanarsın yüreğimde
Vakit veçmeden boşluklarını doldur ömrümün…
Bir başkası değil hep sen ol yanımda

Seni severken hayatı da sevdim ben
Boşa geçen sensiz zamanın adına
Sevdaya dair yeminlerim yerini bulsun
Gül bile dikeninden,ayna sırdan ayrı kalmasın
Bir gözyaşı, bir cevher olsa da özü su dur
Gönülde bir yangın olur yokluğunu söndürür
İçimdeki sevinç yüzüme yansıtır beni güldürür

Bir sürpriz yap gittiğin gün gibi dön geri
Odama süzülsün kokun, karışsın yalnızlığın küfüne...
Kapadığım gönül penceremi açmayı unuttum
Sensizlikte patlamaya hazır bomba gibiyim
Sensin menzilim,engelleri aşar gelirim
Uyku tutmaz gözlerim seni düşünmekten
Sağanak yağmurlarına karıştım düşüncelerim
Her güzel düş gördüğüm de ıslandı gözlerim
Tarifsiz bekleyişler zincirini kırmak için
Güç topluyor huzursuzluğum
Sinsi bekleyişlerde, suskun yüreğim
Gülüşlerim yokluğunun peşine takılıp gitti.
YEŞİLIRMAK