"La ilâhe" lafzıyla temizlenip arınır,
"İllallah" sarayında sahte ilahı tanır,
Hesaba çekilmeden hesap verendir Emin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

İnsan,kendi vaktinin çocuğudur aslında,
Düşün! Bugün,dün tarlasının hasadıdır da,
Yarınlar ise bugünün aynasıysa sevin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

Taşı gediğine oturtamayan "Bilgin"den,
Kulağa uğrayıp gönle akmayan sevgiden,
Allah’a sığınıp yanmalıdır gönül evin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

Seferilik,başlıca öze dönüş değil mi?
Bu yolculukta Yaradan, tavrına kefil mi?
Değilse hikmetten mahrumdur insan, ne hazin!
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

Zor anda Allah’ın yardımını soranlardan,
Azameti karşısında huşu duyanlardan,
Halilullah güzeldir bu duruma örneğin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

Nefis ister,akıl ise gerekçeler bulur,
Vicdan da bunu aklayıp güya şahit olur,
Şerrin emrindeyken kalbin olamaz mutmain,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

İlmin kendinde bir hâl olabilmesi için,
Dil ile kalbinin ikisi olmalı perçin,
Hakk için güzel amele dönüşmüşse bilgin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

Can’ı Can’a vermek seçilmişliğin hukuku,
Tek nebilere özgü müdür sarsılmaz rüku?
İdrak et dostum! Buradaki mana çok derin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.

Mü’min,görene Rabb’i hatırlatan kimsedir,
Yusuf’un Züleyha’ya iffeti hükmüncedir,
Saf ve tertemiz olana ateş olur serin,
Etrafına güven verip güvenendir Mü’min.