Hangi zaman diliminde
Yitirdim gençliğimi
Bir varmış bir yokmuş gibi
Çocukluğum aklıma geldikçe
Derin bir nefes çekiyorum
Ciğerlerimi patlayıncaya dek
Sonra bakıyorum nefes
Yetersiz taketim isyan bayrağı çeker gibi
Nasıl heba etmişim gençliğimi
Talan etmişim yıllarımı
Kah baş kaldırdım
Kah paslı mermilerin üstüne yürüdüm
Gözlerimin gördüğü hiç bir şeyden korkmadim
Lakin vicdanıma hep yenildim
İçerisindeki insanlık
Beni alaşağı eyledi
Çocuktum koşarken
Bir anda büyüdüm
Adam oldun
Oysa hayatı tesbih gibi
İpe dizmistim
İpi ben oluyordum
İmamesi aile
Dizi versin hayatın
Sevinçlerini hüzünlerini
Kederleri
Aşka dair olanları ayarı tutum
Hayata dair olanları yan yana dizdim
Vakit vaktin içinde
Zamanı çaldı
Umutlar tesbih ipinde
Bir o yana bir bu yana
Sallanırken
Yürek hanem yorgun düştü
Kaç savaşım oldu
Hatırlamıyorum
Kaç sevda için vuruldum
Kaçı için oldum yolunda koştum bilmiyorum
Bildiğim tek şey var
Geçmişim den kalan acılar
Hayata dair tatlı ve acılı
Bazen de güzel anılar yaşadım
Nankör olamam
Lakin dönüp arkama baktığımda
Neler gelmiş neler geçmiş
Kaç bahar içinde
Kış yaşamışım
Kaç gözde bir damla go yaşı olmuşum
Yitirdim hayatın baharını
Kar Boran’a rağmen
Hayattayim işte
Nefes nefese muhtaç
Bazen boynum bükülür
İçerimde akıp geçen zamana dair
Çare yok ne bu güne ne yarına
Dağılmasın tesbihim
Kırılıp dökülmesin imame
Sıra sıra der yüklü gönül hanemin vagonları
Ayaktayim yıkılmak yok
Toprak olan dek
Tesbihim dağılmasın
Yüreğim dağılmasın
Geçmişe selam olsun
Yürek haneme misafir olanlara
Kayıtsız şartsız savaş açanlara
Zamanın içerinde yaşanılan her şeye
Selam olsun.
Geride kaldığınızı sanıyorsun
Yanılıyorsunuz
Halen benim yürek
Hanemde benimle birlikte
Bakisiniz
Belki bir gün
Geçersem işte o vakit
Bilin ki tesbihimin
İpi koptu geçmişim benimle birlikte
Talan oldu
Benimle birlikte
Toprağın koynuna girdi
Hazretleri hasrete feda ettim
Ömrümün en güzel yıllarını
Feda ettim geride elde kalan
Kocaman bir hasret
Kocaman bir hiç
Ve sellam....