0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
168
Okunma
Koşuyorum…
Nereye vardığımı bilmeden,
ardımda ne bıraktığımı düşünmeden.
Sadece ileri, hep ileri…
Toprak nefes nefese,
rüzgâr omuzlarıma yük.
Adımlarım ağır ama duramam,
çünkü yol beni çağırıyor.
Bir geçmiş var ardımda,
sırtımda sessizce taşıdığım.
Bir gelecek var önümde,
bana kollarını açan.
Kaçıyor muyum, yoksa arıyor muyum?
Belki bir hatıradan,
belki bir hayalin peşinde.
Belki de hiç var olmayan bir yerin…
Her şey bulanık,
zaman bile yetişemiyor hızına.
Gözlerimde bir umut mu,
yoksa yorgun bir teslimiyet mi?
Koşuyorum…
Çünkü durmak, unutulmak demek.
Çünkü yol, beni çağırıyor.03/08/2019
5.0
100% (1)
