Bağrına taş basıp sessiz çığlık atanlara,
İçinde volkan gibi hasret taşıyanlara,
Ardından hep göz yaşı döküp ağlayanlara,
Yolculuğun adıdır ümit unutmayasın!

Dünya bir dinlenme yeridir gelip geçici,
Ne kadar çabalasan da aldanma, boş içi,
Yine de hülyalara dalar, yaşlısı genci,
Yolculuğun adıdır ümit unutmayasın!

Hayalsiz,ümitsiz olur mu seferilik hiç,
Her canı ayağa kaldıran Hakk zemzemden iç!
Zira zemzem umudu besler,yeisi hariç,
Yolculuğun adıdır ümit unutmayasın!

Nice anneler var,evlatlarına taptılar,
Hacer annemiz emindi,onlarsa saptılar,
İsmail’e yar olan zemzemi çıkardılar,
Yolculuğun adıdır ümit unutmayasın!

Mucizevi kıssalar mesaj vermek için var,
Hissendekini dağıtmazsan kesen olur dar,
Paylaşmakla mesulsun,gel yarayı sen de sar,
Yolculuğun adıdır ümit unutmayasın!

Kim ki keserse ümidi Hakk’tan, ifrit gibi,
Arşta kılınır cenaze namazı gıyabi,
İlhan! Hala duadaysa bir insanın kalbi,
Yolculuğun adıdır ümit unutmayasın!