Sözcüklerin ihtivasında
Kala kaldık baş başa
Kar tanesi , yağmur damları
Sivas güzeldir oysaki
Sızır şelalesinde koklardık
Ozanların izini
Flüt masasında , kalemin haşmetinden
Direnişlerin sokaklarından
Ağlasam desem kimliğim ölecek gibi
Geri dönsem , korkaksın
Ne dünya be bu
Ne de güneşten sonra cılız ve durgun
Tehditler savuran yobazların
Sesini gözlerime dikerek
İçimde ağlıyorum inan , alevlerin ortasında
Öncesinde ara ara gülerdik Asafın çizimlerinde
Tevafuk eseri imgeler sokağında denk düşerdik Behçet aysanla
O şiiri yazarken biz başka şehirde ölmedik ki
Yan yanaydık
Al katımda nesimi vuruyordu sazına , yar senden gayrı diyerek
Gözümün üstünden Hasret geçiyor
Karıncayı bile hor görmeden parmak uçlarıyla , gıptayla
Kırmadık , kırmayacağız dedi kanadını serçenin
Oyy hasretim oyy
Bir insan ömrünü neye vermeliydi
Harcanıp gidiyor muydu ömür dediğin
Harcanıp gitmiş miydi yoksa
Yoksa biz mi alevlere atıldık hasretim biz mi
Olsun
Ozanlar yanar türküler yanmaz
Şairler yanar şiirler yanmaz
Resimler yanar ressamlar yanmaz
İnsanlar ölür fikirler ölmez
Ölmedik be Asım abi yaşıyoruz toplumun kalbinde
Kalbinde , sonsuza kadar
Ben Metin altıok beni hep güleç hatırlayın