0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
124
Okunma
Apaçık olan kitaba ve suya yemin ederim ki;
O nehirde Yunus’u yuttum,
Nuh’u boğdum,
İsa’yı çarmıhtan indirdim, ve
Kovdum Muhammed’i Hiradan.
Sinsice bozdum Süleyman’ın büyüsünü.
Cinlerin, şeytanların işi değil bu.
Lut’a sırt çevirip seninle seviştim.
Aşkın karşısında kekeleyen
Zekeriya’nın dilini kestim.
Hud’un sahte terazilerinden
Kopardım Adem’in elmasını,
Arzuya böldüm cenneti.
Fahişelerin teninde çoğaldım.
İbrahim’in körleşen bıçağını bileyip
Yasladım kalbime.
Adansın o koç aşka acıkanlara,
Elensin diye İshak.
Kahrolsun Kabil ve
Yaşasın kendi kavmince Habil.
Kırdım Musa’nın asasını,
Palavradan da olsa yürüdü Sina’ya.
Ve sürgün ettim Samiriyi Hint Adası’na.
Adem’in sapanını koynunda
Taşıyan havanın cebindeki misketler oldum,
Ve fırlattım kendimi Zülkarneyn’e.
Çiğnedim setleri,
Burası benim yurdumdur.
Kuyruğuna bastım Hüseyin yoldaşla,
Yezid’in kanlı kuyruğuna.
Ali’nin kılıcıyla Muaviye’yi kesiyorum.
Harun’u Musa’ya karşı kıskanıp,
Taş bastım Yuşa’nın uykusuna.
Aldığı altınları boğazına
Tıkayıp boğuyorum Osman’ı.
Ömer’in adaletinden şüpheleniyorum.
Açlıktan ölen çocuğuyum Ebuzer’in,
Gıffar kabilesiyim.
Ebubekir’in taraf tuttuğunu gözlerinden anlıyorum.
İsaf ne Naile oluyorum sonra,
Kırk gün kırk gece sevişip
Taşlaşıp dikiliyorum
Safa Merve’ye.
Şit’in unuttuğu tufanı ben taşıdım,
Ve kırdım İdris’in kalemini.
Şuayb’ın sesine hırıltı ekledim.
Salih’in devesini doğradım çıplak ellerimle,
Ve İlyas’a kendi adıma oruç tuturdum.
Elyesa’yı sulara boğdum,
Yalandan da olsa kefenledim Üzeyir’i.
İsmail’in gülüşünden kaçtım,
Ve çektim Yakup’un göz ferlerini.
Yusuf’un gömleğini parçaladım,
Mülteci ettim Dalyan’ı Akdeniz damarlarına.
Hatice’yi ticaretinden özgür kıldım,
Servetinden aşkın terazisine çıkardım onu.
Zemzem’i göğsümde bozdum,
Ve söktüm Züleyha’nın gözlerini,
Çaldım Sare’nin sabrını,
Yüz döndüm Ayşe’ye.
Nakleden değilim artık.
Ümmü Seleme’nin örtüsünü kanla boyadım,
Teslim olmadım o sofraya,
Boğazladım koyunu,
Ve suyunu da haram ettim Medine’nin.
Asiye’nin sarayını yıktım,
Meryem’i çocukken kaçırdım,
Aldım rahmini, kilitli tuttum,
Ve İblisi ben kandırdım.
Yırtıp atıyorum Zebur ve İncil’i şimdi,
Yeniden, yeniden ve hep.