Bak yaygara koparmıyorum artık...
Telâşa vermiyorum özlerken seni...
İçimde korkunç bir sensizlik var...
Derin bir sessizlik...
Tutuşuyor canım da göstermiyor ateşini...
Ben senin yok halini sevdim...
Nefes nefes yokluğunu içime çekişimi...
Oksijen değildi bu...
Yaşamak hiç değildi...
Sen görmedin zamanın eli kolu bağlanıp...
Susarak yalnızlığımın intihar edişini...
Ve son sözüm sorulmadan...
Boynuma sensizliğin ipinin geçirilişini...
Bağırarak gittigim senden...
Susarak sevmeyi öğrendim ben....
Kıskançlıklarımı içimden yapıyorum artık...
Yangını sönmeyen yüreğimden..
Bak yaygara koparmadan ateşte duruyorum ben..
Unuttu say sen beni...
Severken kendime bile sessizim ben...
Mühürledim dilimi...
Seni sevmek her vakit...
Artık kaç vakit kaldıysa ömrümden...
O kadar ki bendesin gitmiyorsun gönlümden..
Bak artık yaygara koparmıyorum seni severken...
@siiryazar_elbistan
Zeynep Öncül Kurt