4
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
282
Okunma
düşü düşümde astım,
üstelikte tek bir göz yaşının altında,
yüreğim tir tir titrerken,
eğreti bacakların üzerinde duramadım,
ve astım astım,
insan elini koyacak yer bulamazken,
ayaklarını nasıl saklar,
ya da gün örtüsünü,
gecenin hangi yıldızına asar,
günler günleri kovalıyor dünler dünlerin yırtık örtüsünü pespaye önüme seriyor,
zamandı çemberinden sökülmüş,
harf harf iki şişe dolanmış,
sök sök dökülmüyor,
eksiltip topla dizilmiyor,
ne zamana ayak ne hırkaya kol olmuyor,
iki elim kanadı,
kafamı duvardan duvara,
bacaklarımı yersiz halıda,
yerli yersiz tümceler işte,
ruhta çıplak düşünceler de…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz