Pişmanlık gaibinde bir sahandır
Çiseleyen yağmurlar üşütürken yaramı
Kalbi tünemiş bir k/ağıt sonrası
Elmalı bir eldivene gölge bırakırken
Bulutlar siyaha çalarken
Bir teneffüs arkası
Sobelenen mahşeri bir yalnızlık
Son notasında aşağıya yuvarlanır
Gözlerinin ladesinde
şarkılar tonunu vurur heceler yüreğime
Bir mısraya sultan iken tüm eller
Saklı bir hücreye elveda iken diller
Yutkunan güneşte aya aşık bir akla hezimet
Nerenin aydınlığı
Nerenin serinliğidir bu
Figan edilmiş geceler
Beddua eylerken sözlerini
Köşesinde katrelerce yıl geçmişken bir güneşin üstünden
Hala parlak
Ve güleç kalmak isterken
Nazlı
Ve de naif gökyüzünde
Turkuaz hayaller bir yumak için
İner aşağıya bir kedinin ayaklarına dolayınca
Tellerini aşkından alan bir tımbırtıdır
Feyz ile damlayan çark güneşinde
Alevlenir sonsuzluk ışınları
Gözlere değince ince ince
Bulutlar buğulanırken
Bir bahar bekler bizi uyuklanırken sazıyla
Küldür çünkü tekrarında sonu mevsimlerin
Gezgin imgeler..