___________ Söz, yine baharlar gelecek…

Birbiri üstüne kümelenmişte;
Açmış tomurcuklar köyün bağında!
Sanki çiçeklerle düğmelenmiş te;
Çırpınır arılar, tam odağında…

Baharın tellalı olmuş bademler!
Kar gibi çiçekler ne güzel demler!
Haykırıyor sanki, yerden çiğdemler!
Keklikler sekiyor, Gökçe dağında…

Çok bekledi karı, dumanlı dağlar!
Kuraklıktan korkar bahçeler, bağlar!
Kardelenler boynun bükerek ağlar!
Uykuya dalmış hep, dağ otağında…

Kardelen kar bulsa, delmez mi karı?
Az güneş ışığı, kısa gün kârı…
Oysa, müjdelerdi hep ilk baharı!
Görün yangın çıkmış öz ocağında…

Erguvan, menekşe ve karanfiller!
Begonville süslü, bütün mahfiller!
Sürünür yerlerde, çimler, tirfiller!
Kıyıda, köşede, kör bucağında…

Nasıl hayran olmaz insan, nergise?
Krem, sarı, beyaz güzel renk ise!
Nergisi olanlar düşmez yeise!
Misler gibi kokar, yar kucağında…

Gelincik, papatya, sanki yarışta!
Laleler kıyamda, hep yakarışta!
Sarılmış sarmaşık, karış karış ta!
Hepsi ilkbaharın, bu ilk çağında…

Zambaklar kendini unuttum sanmış!
Mimoza açmaktan bıkmış usanmış!
Duydum ki manolya hep beni anmış;
Çok değil, bahçemin az uzağında…

Çiçekler içinde, tercihim güller!
Güle âşık olmuş, şeyda bülbüller!
Mor üzüme benzer canım sümbüller!
Hepsinin muradı can toprağında…

Sana söz, baharlar yine gelecek!
Özleyen gönüller nasıl gülecek!
Baharı bilmeyen, nerden bilecek?
Yat zümrüt çimlere, gün sıcağında…

Karaman-2025/02
Halil Şakir Taşçıoğlu

NOT: KONU RESMİ İBRAHİM PEKPOSTALCI
selam, saygı ve de teşekkürlerimle...