Rüyamda görseydim ’imkânsız’ derdim
Senden bu vedâyı duymak da varmış.
Sayende tanımsız hallere girdim
Ecelin emrine uymak da varmış...

Kâinat sınırsız türlü yol sunar
Canlılar imrenir, cesetler kınar.
Ölünce herkes mi bir isim anar?
Adını ahrette yaymak da varmış...

Melekler kabirde seni sordular
’Allah’tan öte mi?’ deyip durdular.
’Yok’ dedim, Kuran’a el koydurdular
Lâ-havle gömleği giymek de varmış...

Sanma ki ölüler konuşmuyorlar
Hiçbiri -vedâ-nla tanışmıyorlar.
Lûtfedip yanıma yanaşmıyorlar
Sabır gömleğini soymak da varmış...

Burda bir mahkeme var bilmediğin
Boşa suçlu ilân edilmediğin.
Bin sevap işlesen de gülmediğin
Listeye ismimi koymak da varmış...

Bir ara dudağım ismini andı,
Görenler şehadet kuşandım sandı!
Ötede tarifsiz bir ateş yandı
Sükût dan nâra ya kaymak da varmış...

İlk ölüm dediğin, zahmet-i sefâ
Ardından bir sorgu, benzersiz cefa.
Ölümden az sonra, ikinci defa
Yeniden canına kıymak da varmış...


Ali ERDİNÇ