Gün oldu alfabenin en ıssız yollarında gezdim
Nefesim bazen yetmedi sabrettim
Canımdan bezdim ama senden hiç vazgeçmedim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Hep yeşile aşina hep zümrüt yeşilini sevdim
Sebebi sır oldu kimseye diyemedim
Adını yazarken titrediyse de elim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Gönüldür sever vazgeçmez dedim
Ondandır sancağı gönül burçlarına diktim
Gönlümden gönlüne umutlar ektim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Gün oldu herkesin derdine omuz verdim
Gün oldu derdime yanıp biçare gezdim
Gün oldu Mevla’yı gönlümde sezdim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Derya deniz geçtim Fizanı gezdim
Gönlüme tek şehir yine seni seçtim
Gayrı seni de bak kendim gibi bildim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Her çiçeği dalında incitmeden sevdim
Ne gezdim tozdum ne gönül eğledim
Gönlümü yoluna kilim gibi serdim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Sen yokken ömrümde bir gri renktim
Renkleri seninle ayrı ayrı sevdim
Bir dokundun ömrüme kendime geldim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Gönül verince gönlüne hiç pes etmedim
İnadına kapıdan, bacadan, pencereden girdim
Sana ben bıktım, usandım hiç yeter demedim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Önümde engelleri bir bir devirdim
Gönlümden gönlüne yol bulup geldim
Ben seni kendime can canan yâr bildim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Belki Ferhat gibi dağları ben delmedim
Ardında Mecnun olup çöllerde gezmedim
Bildiğim tek hazinem kalbime güvendim
Ondandır sana ben
Okunmamış kalp üstü heceler dizdim

Ahmet ŞAHİN
12.01.2023