15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2206
Okunma

Tanrının meyve bahçelerinde...A Ş K’a... A Ş K’la...
Duygularım/ız yola düşmüş, kendini kaybedipte mahalle aralarında, araşan ağlayan çocuklar gibi...
Bakınıyoruz gözlerimizle dünyanın binbir haline, çekiyoruz kirli nefesi yüreğimize, gerçek olanlar unutulmuş gibi, umut yok olmuş gibi insanların içinde...
Yine de öyle birşey var ki...
Hiç bir zaman acısı ağrısı geçmeyen... Bir gerçek...
A Ş K...
Adem’den Havva’ya...
Havva’dan tüm kadınlara...
Ve bugüne...
...Lal...
Tanrının meyve bahçelerinde
Dikili umudu ararken Adem.
Biz kin kusuyorduk
Bütün sokakların şakağına
Kapalı gözler ardında kör batıyordu iğneler...
Uçuşurken havada martıların kanat sesleri
Dilindeki ıslak tuz
Kuruyup çöl oluyordu deniz(kızı) kokan coğrafyana...
Tınıları iç(in)e işliyormuş gibi A Ş K
Ve
Girilmeli bir mabede, ulaşmak için sonsuza...
Yanıyordum tek dokunuşla
Havaya
Suya
Toprağa... A Ş K’a... A Ş K’la...
Gökay Birkan SUCAKLI ’ Alen