Kim bu cennet vatana, düşmanlık güdüyorsa;
Onu vatansız koysun, ulu Rab bil alemin…
Kim hain odakların, ardından gidiyorsa;
Maskarası olsun hep, hayatta el alemin…

Aramayın düşmanı ne Çin’de ne Maçin’de!
Devlet yıkıcıları, bu devletin içinde!
Vatan, bayrak ne imiş, onları tüm geçin de;
Yurdum elden gidiyor, onu yazsın kalemin…

Bu çağda başa gelip, beklersen halktan biat!
Adaleti bozmaya, sebep olur tarikat!
Allah’ın gazabına, uğrarsınız kat be kat!
Devlet dini adalet, şeriat din söylemin…

Yıllar önce gelirken, ilk önce “nebi” olan!
Yetmedi, kendisinde “Hak” yetkisini bulan!
Canım cumhuriyeti, her dem alaya alan!
Söyler misin bir zahmet, nedir senin eylemin…

Hile ile gelenler, hiç suç kabul etmiyor!
Adalet kaybolunca, zalime güç yetmiyor!
Halkın güveni bitmiş, hileler hiç bitmiyor!
Bildiğin tek bir şey var, o da allem kullemin…

Rakibe dokununca, hakem faul diyorsa!
Böbürlenmeniz niye, zoruna gidiyorsa!
Verilen cezaları, hep mağdur ödüyorsa;
Yere batsın haksızlık, gör ibret-i alemin…

Düşmanlarına kalmış şu canım memleketim!
Gururla söylediğim, benim tırnağım, etim!
Altı şehit, üstüyse; ihlaslı dul ve yetim!
Biliyorum milletim, maziye tüm özlemin…

Karaman-2025/01
Halil Şakir Taşçıoğlu