"Hayat, bir gün biteceğini bilerek yürüdüğümüz bir yol; ecel, o yolun en kaçınılmaz duraklarından biridir."

Düşünce yaprak kurur dal,
Hakikati basar efkâr.
Fısıltı gibi bir hayal,
Ecel vakti gelir bir gün.

Her kervan bir gün yorulur,
Ne mal mülk ne taht kurulur.
Toprak diyen can hapsolur,
Ecel vakti gelir bir gün.

Görkemlidir sandık dünya,
Renkle boyanır her rüya.
Gerçek susar, hepsi hülya,
Ecel vakti gelir bir gün.

Tut elimden, yoldaş ol sen,
Belki geçer hüzün benden.
Bil ki herkes için erken,
Ecel vakti gelir bir gün.

Yanar özlem, tüter duman,
Feryat yükselir her yandan.
Kimi ağlar bin bir pişman,
Ecel vakti gelir bir gün.

Gözde bir damla yaş kalır,
Yıllar yorgun, kanar sabır.
Korkar kendi yolunda sır,
Ecel vakti gelir bir gün.

Ne baharda umut biter,
Ne kışın kar, hasret yiter.
Yine de her gönül sever,
Ecel vakti gelir bir gün.

Bir selamın yüktür çulu,
Sonsuzluğun kısa kolu.
Hakk’a çıkar yolun sonu,
Ecel vakti gelir bir gün.

Gün döner, geceye sarar,
Her nefes bir yere kadar.
Hayat oyun, cevap arar,
Ecel vakti gelir bir gün.

Kumcu’dan bu en son sözler,
Kapanır bir bir defterler.
Huzura varır özlemler,
Ecel vakti gelir bir gün.

Halil Kumcu
23 Ocak 2025 / Perşembe / Ankara