"Fanide baki aramak gaflettir; vaktini heba etme, hakikati ara."

Fanidir, aldanma sakın yola.
Gönül, ne mal kalır ne mülk kula.
Yol da sensin, son yolcu da; anla,
Yürü bire, yürü, yalan dünya.

Sen bir yolcu, dünya da bir hancı;
Yaşadığın aşk, her gün bir sancı.
Hırkanı yamalı giy, kiracı,
Eleğin delinmiş, yalan dünya.

Her şey boş; her gelen bir gün gider.
Güz gelince yaprak döker, gider.
Akılsız başını alıp gider.
Gelip var mı kalan? Yalan dünya.

Saatler boşalır, döne döne;
Çekip giden düşer yüzüstüne.
Kum taneleri dağılır güne.
Can candan ayrılır, yalan dünya.

Gurbet elde kalan döner belki;
Her söz, her gülen yüz sahte belki.
Ömür bir rüya, uyanır belki.
De, kim dost, kim düşman? Yalan dünya.

Ellerim kokar gecende tütün,
Bir düş, bir aldanışla gördüğün.
Bir sevda masalı bu; hep hüzün.
Kime inansam boş, yalan dünya.

Gözlerimde son bir ışık bekler.
Yalnızlık diz çöker, dostlar göçer.
Zaman geçer; ne durur, ne biter.
Bir gün herkes gider, yalan dünya.

Ahlarla, kalpte gizli her nefes;
Ölümle bütünleşir kesinkes.
Kapanır son perde, susar herkes.
Sana gelen gülmez, yalan dünya.

Yer gök bir olunca hesap gelir;
Tüm yollar bir noktada birleşir.
Ne sırlar açığa çıkar bir bir.
Koca bir hiçmişsin, yalan dünya.

Hırsına yenilme hiçbir vakit.
Kumcu, ölüm var peşinde; var, git.
Toprak çağırınca susar meyyit,
Bir kefenlik yersin, yalan dünya.

Halil Kumcu
25 Kasım 2024 / Pazartesi / Ankara