0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
172
Okunma
Taş duvarlar örüldü üst üste,
Sözlerin yankısını boğmak için.
Adaletin terazisi,
Bir yanı kırık, bir yanı paslı.
Kim susturdu onu,
Kim kanattı o tedirgin güvercini?
Göğe baktık hepimiz,
Ama gök sustu.
Kimin gözyaşıydı yere düşen?
Ve kimin vicdanıydı taşlaşan?
Sahi, adalet bu muydu?
Bir ülkenin vicdanı,
Sürgün mü edilmeliydi kendi toprağında?
Ürkek güvercin,
Taşların arasından sıyrıldı,
Kanat çırparken bıraktı ardında,
Bir soru işareti:
Adalet kimindir?
Ses kimin için yükselir,
Ve kim için sonsuza dek susar?
Bir ülkede güvercinler tedirgin ise,
Gökyüzü özgür müdür?
Bir ülkede adalet ölmüşse,
Vicdan yaşıyormudur ?
Mahmut Fakhani
5.0
100% (1)
