Yürüyorum epeyce uzun zamandır
Sürgün edilmiş yüreğimle
Kavuşmuyor ellerim ellerine
Bağrımda filizlenen aşkını gizliyorum
Mapushane duvarlarına yazılan çaresizlik sanki benimkisi
Benimseyemedim bir türlü sensizliği
Bak sevgili
Sevdamızı yedi iklim tomurcuklanan şiirlere yazıyorum
Hep yaşasınlar diye gün boyu suni solunum yaptırıyorum

Başlıyorum bendeki seni anlatmaya
Mazur gör sevgilim
.
.
.

İçinde çığlık çığlık biriktirdiğin
Nota nota ezgiler söylediğin
Bazen methiyeler dizen
Bazen kızgın ateşte yürüten
Pür, şeffâf sesinden tanıyorum seni


Baba yadigâri
Anne şefkâtli
Küçücük çocuk gülüşlü
Dağları deviren
Merhamet timsâli kalbinden tanıyorum seni


Beyazın asilliği ile kardeş
Masumiyetin rengine eş
Asırlardır çilekeş
Gurbetin arsız yollarına dökülen
Öpülesi saçlarından tanıyorum seni


Dünyanın bütün kötülüklerinden korumak isteyen
Mis kokulu yemekler pişiren
Minicik balkonunda adıma özel çiçekler yetiştiren
Yılbaşı çayları demleyen
Güven dolu ellerinden tanıyorum seni


Bir park köşesinde
Yada bir otobüs durağında
Yaktığın sigaranın cefalı dumanından
Parmaklarına işleyen nikotinden
Gözlerine hınca hınç dolan özlem nârından
En çok da yalnızlığından tanıyorum seni


İyi değilim sevgilim
Affet beni


İki yalnızlık tek kalbe sığmıyor artık


Ve ben tanıyamıyorum kendimi



nagihan