Gözlerimi açtığım bu yaşamda, seni tanıdım,
Sabahın ilk ışıklarında, bir gülün üzerindeki çiğ damlası gibi susamıştım sana,
Sen özlem denen illetime merhem oldun,
Gönlümün zemherisinde titreyen âşkım, ışığınla ısındı, yeşerdi, renklendi.

Sen geldin, hüznüme bahar oldu yollar,
Kalbimin çorak tarlasında çiçekler boy verdi,
Her nefeste adını fısıldayan rüzgâr,
Sevdanın türküsünü gönlümde ezberledi.

Gözlerin, yıldızların bile kıskandığı ışıltılarla dolu,
Sözlerin, uçsuz bucaksız denizlerin derinliği kadar esrarengiz,
Bir bakışın yetiyor karanlık geceme doğmaya,
Gelişinle, ben yeniden ben oldum sevgili, sensiz eksiktim.

Ellerin, avuçlarımda ateş, sönmeyen bir kıvılcım,
Kokun, bahar dallarının ferahlığı,
Seninle geçen her an, ömre ömür katan bir hazine,
Yokluğunsa dipsiz bir uçurum, düşmekten korktuğum.

Sesin, içimde yankılanan bir efsun, bir melodi,
Her kelimede umut, her hecede şifa saklı,
Kalbimin kilidini açan anahtar gibisin,
Sana dair ne varsa yüreğime kazındı.

Bir kuşun kanadında, dağların doruğunda,
Denizin en derininde, yıldızların en uzağında,
Her yerde seni arar gözlerim,
Ve her yerde seni bulur ruhum.

Seninle zaman duruyor, dünya dönmeyi unutuyor,
Anlar sonsuzlaşıyor, saatler suskunlaşıyor,
Sonsuz bir rüyada, yalnız sen ve ben,
Gerçek dünyanın ötesinde bir âlemde buluşuyoruz.

Hayalinle yaşıyorum bazen, varlığın uzakta,
Ama bil ki, bir an bile eksilmiyorsun benden,
Gözlerimi kapattığımda bile sen varsın,
Her adımda, her nefeste, her dua da yüreğimdesin.

Sevdanla mühürlenmiş yüreğim,
Başka bir aşka yabancı, başka bir söze sağır,
Sen benim en derin yaramsın,
Ama o yara iyileşsin istemem, öyle güzel ki sızısı.

Ey kalbimin sultanı, gönlümün sahibi,
Bu dizeler sana, seni anlatmaya yetmez elbet,
Ama bil ki, adını her nefeste anarım,
Sonsuza dek seni sevecek bu yürek.