İçinden
Sanırım bu mesai
Bu gece son muydu
Olabilir dedi içinden
Yol boyu
Kampüs kapısından
İçeri
Girdi, yokuşu çıktı
Ve
O keskin u virajı
Dönerken
Yamaca bakan
Üst yola
Ve yurda doğru

Sağ taraftaki
O mavilikli, açık
Manzarayı seyretti
“İyi ki, dedi
Şu son bir kaç aya
Geçen zamana
Geçmek istedim ya
O tepeleri, virajlari
Şu yamaçları, düzlükleri
Öyle ya da böyle
Denedim”
Dedi sessizce
Belki vakitsizdi
O gene cüzi kararı
Belki de fazlasıyla
Dayanmıştı

Sancıları
Kargaşası
Hızı, yükü
Yerince telaşı
Münakaşaları
Anıları
Anları
İle

Bu gece
Oysa
Hayata gözümü açalı
Kırk altı yıl,
Çoktan dolmuştu
Geriye kaç kalmıştı

Belki de
Son seferiydi
Denemelerinin
Emeklemelerinin
Çabalayabilmelerinin
Taraflarca ve yanlarda
Bakışlarının
Biraz kırgın ve boğuk
Biraz dargın ve soluk
Ve fazlasıyla hırpalı
Yorgun


Bir zamanlar umutla
Başladığı o yollarını mı
Anımsatmıştı belki
En çok
Geçtiği yerleşke
Ve harcadığı
Zamanları, yılları
Ve gençliğinin

Hışımla çıktı
Biraz gergince ve
Rüzgarlı
Yurdun kapısından
Gözlerinde süzülen
Yaşlarla

Artık
Ona izin vermek istemeyen
Bedenine, ellerine
Kollarına
Ve dahi yansıyan
Buruk ruhuna
Kaderine
Boyun eğercesine
Eyvallah diyerek

Vurdu gene
Yollara kendini
Ardına bakmak
Kalmak
İstemeyerek

Zamanla
Alışırsın gene
Dedi
Zamanla
O en başa
O hiç başlamamışcasına
Yoluna
O terli
Avuçlarından
Çizgilerine
Dönerken ömrüne
Firarice



İyi ki doğmuşsun
Dedi
İyi ki…
Bana gelişindi
Beni sevişindi
En güzel hediye

Yarı mamur
Sisli ve pesli
Bir perde şafağa
Açabildikçe gözlerini

Ayrılırken
Vuslatlı
Zamanlara
İzlice
…