Ve sen…
Bir yerlerde
Sonsuz bir tünelde
Onsuz bir bekleyişte

Bir kanal tedavisi
Sancısında
Sinir uçlarından köküne

Dönmez sanılırken
O camdan seferde
Açılır bir kesitte
Karanlığı delerken
Volta atan küllerinle
Sabır çektirirken savrulan
Adımlarına
Bir taş duvardan, bir kapı
Bir bölünmüş pencere
Çoktan adı konulmuş
VIP bir perde
Uçuşup dururken
Batıra batıra dibinde, esişiyle


Karıştırırken gökten inen
Tozlarını kumuna
Dumana
Askıda birikmiş, sarkmış tortusu
Hücrelerinin kovanında
Suskunluğundan sökülür ateşi
Büker de eğer kuyruğundan
Akrep mi akrep geceyi
Düştüğü yeri oyarcasına
Acıta acıya çemberinde yanıklarla

Yama yama
Yankılarınırken
Arka yüzünde, uçurumun

Seni Yar bilmek
İstemek
İşlemek bir dokunuşla
Yamacına
Öyle aldanışında
Karartırken ışıkları
Cesareti yükseltgen yollarında
Bir sancılı intiharda
İndirgerken umutları

Susarken yazılmaz mı
Sanılırsın
Kadri kıymeti olmasa da
Deşe deşe oyarken içini
Hiç çıkılmayacak dalışların
Karşılıksız
Harcanan zamanlarında

Dibe vuran hayali bile
Parçalarken
O en derin sularında

Sensiz bir sürgünün
Satır aralarından
Alınıp da
Çekip çıkarmak istediğim
Ezilip sürtülen izlerinden
Ne kadar eşelersen eşele
Ait olamayışı mı
Olamayışında

Şimdi uzaklardan sessizce kayıverip
O selde kaybolan bir ses
Ancak, seyircidir ‘‘anda

Oysa
Bir an
Yüreğine saplanan
Tanrıdan
Yalnız O’nu diledigi
Bir yıldızdı
Zamanda

Hiç sahip olmadığım
Belki bambaşka
Bir kızıllık koynundan
Çalınmış bir vuslattı

Şimdilerde öyle hafi
Hep bir dua gibi
Saklanan...