3
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
326
Okunma
Birinci hal:
Ellerin bir bulut, saçların yitik bir yağmur.
Sokakta yürürken rüzgar seni anlatıyor.
Ben mi?
Ben cebimde şiir kırıklarıyla,
Adımlarını ezberliyorum.
İkinci hal:
Bir masaya oturuyorsun.
Çay söyleyecek kadar kararlısın,
Ama bardağa dokunmuyorsun.
Yine de titriyor çay, ellerin gibi.
Ben mi?
Ben yüzümde bir gülümseme maskesiyle,
İçimdeki yangını gizliyorum.
Üçüncü hal:
Ayrılık dediğin, bir sigara dumanı kadar gerçek.
Sonra unutuluyor her şey.
Sadece boş bir iskemle kalıyor geriye,
Ve cebimde biriktirdiğim düş kırıkları.
Ben mi?
Ben, sensizliği nasıl seveceğimi öğreniyorum.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz