acıdan
geçmeli önce” demiş şair
tuzu. kusmuğunda boğulmalı
sürersin sonra yelesinden atını denizlere..


ölüm
biçilir mi sahi gözyaşlarına
kanıyorken gözün feri, kalbin terine..
nasıl bir avaz, ayaz bir ağrıdır ki bu gri
suallendikçe cevabına
maviye çalmıyor, çalamıyor hiç bir şiir


esirgedikçe
güneş yüzünü, gün görmeyen yüzüme
sancısında doğuracak mı sabahı şafak
yoksa,
tecelli edecek mi yine nefesinde ruhuma
muamma bir serzeniş nefs batımımda


çalmıyor doğa artık şarkısını
akşamı flu mülteci bir aksanın
akustik olmayan akışkanlığında
dansa kaldırmıyor artık an’ı, zaman


deminde
kavrulan ben miyim hayatın
hayat mı yanık kokusuna
ya da neyse,
bu nasıl kehanet, sefalet
yazgıma, alnıma emanet
bu nasıl bir alamet el aman


kayıtlara geçsin,
geçilsin
hadsiz, bitimsiz özlemlere
birikmişliğim


ne kadar değer,
ya da değer mi bu kısacık ömürde
kendime etmişliğim,
ömrüme yetmişliğim,
bilememişliğim..


~°~
~°~
~°~