Saygı ile kime doğru eğilsek
Başımıza şah oluyor gardaşım
Yavuz gibi çatık kaşlı değilsek
Dilimizde âh oluyor gardaşım


Gönül denen nazargâh-ı ilâhî
Her sinede kırılgan bir sürahi
Özen ile sulansa da gül dahi
Gâh soluyor... gâh oluyor gardaşım


Ahsen(!) kulun aşikâre saptığı
Sözleriyle çelişiyor yaptığı...
Dili zikir çeker iken, taptığı
Bir cemal-i mah oluyor gardaşım


Akçe ile ölçülüyor din iman
Gençlerimiz iblise er, eleman
Süslümanım âfet-i cân el aman
Bakışları şuh oluyor gardaşım


Cahil geçmiş ulül’l emr’in yerine
Alıcı yok âlimlerin terine
Üzerine cübbe giyip, ser’ine
Sarık takan şıh oluyor gardaşım


Dalıp ândan haz almanın düşüne
Takılmışız yelkovanın peşine
Düşmeye gör; tökezleyip düşene
Elden gelen ’oh’ oluyor gardaşım


Naçar görsek ki ıkına ıkına
Gam taşıyor; yol dikine dikine
Acıyıp da omuz versek yüküne
Duyduğumuz deeh oluyor gardaşım


Sanırsın ki ağız ahır, dil tezek
Suizana evriliyor ne desek
Bahtımızdan biraz huzur dilesek
Aldığımız nah oluyor gardaşım


Haz sarhoşu gerçek sanır serabı
Hevasına tercih eder sevabı...
Şükürsüze ’Nasılsın’ın cevabı
Hep şikâyet, ’eh’ oluyor gardaşım


İhtar varken selâdaki o seste
İrade kör, düşler türlü heveste
Gafillerin sözleri son nefeste
’Yazık’, ’keşke’, ’vâh’ oluyor gardaşım


Şerbet sundum, helal olsun içene
Sanmayın ki yorgun düştü bu çene
Bi şiirde on kıtayı geçene
Tepki bazen yuh oluyor gardaşım


Mecit Aktürk