Zahiri tatsan da yetimdir mana
Uğraşır durursun yıllar boyunca
Gece ne gündüz ne sorar durursun
Adem ne, insan ne arar durursun
Sevgiden aşkdan uzaksa gönüller
Muamma görünen! Çakma bulursun

Güneşten geceler yol verse birgün
Bülbulün figanı başlar al’ a
Geceden kalandır gündüze referans
Bülbülün nağmesi dervişe sermaye.

Sanma ki aşk bedelsiz cana
Aşk bardağına konarken bir gün
Kırıksız sağlam çatlaksız bir cana
Samimiyet doğurtur sabahtan tana
Oynama balık yanarsın sonra!

Oltaya gelen dervişden bir balık
Riyasız, sevgiyle kanıyor bir çalık
Kaynayan yağdır pişiren onu
Atılan taşı gül eder meğer
Sevdiği istemez bölüşmek asla
Sevginin kitabı bölüşmez zaten
Özünde mıknatıs, şirketsiz rana.

Yalnızlık ateşi sevgiden yana
Hamlıktan pişen, pişerken olana
Gökteki yıldızdan seslenen bülbül:
’Aynada gördüm aynada kendimi
Aynada gördüm dervişden rengimi’.