Seninle karşılaşmam
Şans mıydı yoksa tesadüf müydü bilmiyorum
Yağmur altında otobüs bekleyen
O kadar kişinin arasından
Gözüme çarpandın sen
Beni farketmemiştin belki ama
Ben seni çoktan farketmiştim bile
Ve şimdi düşünüyorum da
"An"lardı beni o durakta bekleten
Geç kalmasaydım seni hiç görmemiş olacaktım
Seninle karşılaşmam böyle başladı
Öncelikle bir şans eseriydi
Daha sonra tesadüfler sonucuydu
Hiç değişmezdi
7:45 otobüsünde olurduk her ikimizde
Her zaman ki gibi çantandan parayı çıkarıp
Şoföre verir sonra somurtkan tavrınla
En arkaya geçip otururdun
Ben ise en öne
Yol boyunca ya müzik dinlerdin
Ya da pencereden etrafı seyrederdin
Nasıl oldu da yaptım bilmiyorum
İnerken "bakar mısınız" dedim
Şaşkın yüz ifadenle "buyrun" dedin
İlk konuşmamızdı
Aslında konuşma bile değildi
Ve ilk göz göze gelişimiz
"SENİ SEVİYORUM" dedim
Yaptığım aptalca bir şeydi biliyordum
Çünkü onu tanımıyordum
Adını bile bilmiyordum
Söylememle birlikte pişman olmam da fazla uzun sürmedi
Evet, söylememeliydim ama
Birden ağzımdan çıkıvermişti işte
Ne yapabilirdim ki
O dakikadan sonra
Tepkisini bile öğrenemeden
Hızlı adımlarla uzaklaştım oradan
Ertesi gün bir bahane bulup gitmedim işe
Hep de bir bahane uyduramazdım ya
Yine 7:45 otobüsü
Bir yanım onu görmek istiyor
Bir yanım da onu görmek istemiyordu
Sen yoksun...
Belki gelir umudu ile bekledim
Yine yoksun...
Geç kalmıştır diye düşündüm
Yoksun...
Her gün bekledim
Tesellilerle kandırdım kendimi
Ama yine yoksun
Yine yoksun...
Geç de olsa anladım
Anladım ki seninle karşılaşmam
Ne bir şanstı ne de bir tesadüf
Ne sen suçluydun ne de ben
Tek bir suçlu vardı
O da sadece "an"lardı...
26/01/07
CUMA