21
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2888
Okunma

Bir Tunalı akşamıydı, ellerime tutuşturduğum bir şiir kitabı...
Yazarı kim diye sorarlarsa, Attila İLHAN olacaktı...
İşaretlenmiş bir sayfa bulacaklardı... 3.Şahsın şiiri...
...
Matemime renk veren, öldüğüm sokağa binlerce kez serilen, gözümde gittikçe büyüyen...
Evet kadın!
Sen, sen yine sen...
...
Sen bilmezsin, ben bu satırları yazdığımda uzun bir kitabı okumaya koyulacağım...
Öleceğim Sana, öleceğim yazdıklarımda, öleceğim Tunalı’da...
Ama sen bilmeyeceksin!..
Gömüleceksin, tüyü bitmemiş çimlerin arasına...
Pimi çekilmiş düşünceler bedenimin sol yanında bekleşirken
Sağ yanıma açılmış bir yaradan içeri süzülenler yürüyüşte...
Ruhum tir tir titriyor bir başkent akşamında
Bir bankta, Tunalı’da...
Sokakları kar tutmuş, bembeyaz
Kulağımdan içeri süzülen bir keman-piyano resitali
"Farid Farjad"
Donmadan önce içimde kalanlar...
Elimdeki ıslak ve eski şiir kitabı avuçlarımı ısıtmıyor artık
Bir kibrit çakıp yakmak isterdim bütün kelimeleriyle
Onu bile yapamam artık...
Bir kibritim bile yok, çakmağı icat etmedim kendi dünyamda...
"Ben sigara içmem ki?"
Öyleyse neden şimdi bu efkar ve içme isteği
Şarkıdan mı dersiniz...
Siz beni neden sevmezsiniz
Neden insanlar birbirini sevmez
Mutluluk hep Kaf Dağı’nın ardında mıdır, bundan mıdır bütün cebelleşmeler...
İç sesim kendisiyle cebelleşirken
Önce "Seni Seviyorum" diyen dudaklarım donmuş
Sonra sana ilk çiçeği hediye eden ellerim
Parmak uçlarımdan başlamış damarlarımın içine dolan soğuk...
...
Sonrası malum
Büyük manşetli gazetelerin, eğer yer bulabildiysen orta sayfasında
Olmadı kıyıda köşede kalan yanında, birkaç satır...
"Elinde (ı)slak şiir kitabıyla ölen kimliksiz çocuk..."
Şimdi;
Pamuk prenses gelip öpücük verse
En içli şairler dile gelse
Doğacak çocukların ruhları içime üflense
Ölen ölmüştür, yiten yitmiş bu hayata...
Gökay Birkan SUCAKLI ’ Alen
29/01/2008