Dışarda çok gürültülü sessizlik
Aramızda yıldız dolusu zifiri karanlık
Gecenin tam ortasında çığlık çığlığa sensizlik,
Gündüzler katlanılabilir de
Geceler pek bir asileşti son deminde.

Sessizliğe boğuluyorum, sessizlik koca bir kara delik
Seni yazmak istiyorum, bir tek seni...
Kalemimde sen, şiirimde sen, kalbimde gül dikenim de.
Kadehimdeki son yudum, meyhanemin açık kapısı,
Sarhoşluğum, anason kokum,
Viraneyim kendimi kaybettim, yarım kaldım soluksuzum.

Hangi şarkı, hangi şiir, hangi mısra, hangi satır beni sana hatırlatır
Kim bilir, adımı anmayalı kaç hafta kaç ay ya da yıldır.
Ne demiştin sahi?
’’SEN BANA DEĞİL ŞİİRLERİME AŞIKSIN’’ MI?
Peki nedir aşkın terimi, adı yada karşılığı?...

Bak yine aynı şey duygular aynı aşk aynı, yokluğun aynı, yokluğun yokluğuma karıştı
Aklıma inat kalbim yağmurlar yağdırıyor damla damla içim karışıyor
Göz bebeklerimde çakışan yıldırımlar var...

Bir tek şiir yazarken anlatabildim sana ahu zar ile
Kalbimden geçen mısraların yürek ateşini

Dudaklarım mühürlü sana susmakta
Ağzımın içinde cam kırıkları sussam acıtır konuşsam kanatır...
Şiirlerimin hepsi yüreğine ve yokluğuna
Kadeh kaldırıyorum sana inat, sevdama ve aykırılığıma.

Sen git durma benli zamanlar uymaz sana
Rakı bardağının dibini bulamadım ben daha
Yetmedi damarlarımda akan promil seni unutmaya
Çalan şarkıların hepsinde bir parça sen buluyorum
Ya yanlış makamdan dinliyorum hayatı
Yada parçalanmış her yanım yine de ben adını sayıklarım...


KELEBEK...