hasreti gözlerimden döküldü memleketimin
kan damlaları oldu özlemlerim
avuçlarımın içine doldu müjganlarımdan
kafam uzakta kaldı,Agirî de
Agirî’nin aşk mabedlerinde,topraklarımda..



moher hırkalı bir çocuk akşamları zirveden izliyor
memleketim yalnızdır şimdi
akmaları yumurta akı atlar
raksseder çimenlerin üstünde
dağ eteğine yansır izâr’ı tayların
bir alaca gözlerini dikmiştir mavi gölete
tenha bir ceylan,sükûnda melaldır ceylanım



güvercinim,al götür hikayelerimi teleklerinde
anlayacaktır memleketim,ayyaşlıktan irtihal etmediğimi
savursun dikmenlerine,çavlanlarına
tenha bir kartal konucunda olsun karalandığım dizeler
çıvgınlar taşsın hür semalarımız
ırmaklarımıza aksın hüzün mürekebi



muhit saraylarda okunmasın hikayelerim
sim kutuda kalsın istemem
sürgün yüreğimin hasreti
zira vitrinlik olmaz ki ,kederden ölüm
dağlar savursun,dağlar gezdirsin hikayelerimi
gün gelir bir çoban okur,ve/düşerim belki dağ nağmelerine



nisan.2008...Dogubeyazıt..