Sislerin ardında kadim bir orman,
Ağaçlar fısıldaşır eski dillerde,
Dallarda yankılanır o uzak zaman,
Yüzyılların sırrı dolu her zerrede.

Ateşlerin başında anlatır ozanlar,
Gökleri yaran tanrıları, devleri,
Denizlerin altında yatan diyarlar,
Ve dağların zirvesinde doğan efsaneleri.

Athena’nın bilgelik dolu bakışları,
Okyanus gibi derin, yıldız gibi parlak,
Hades’in karanlık, taş duvarlı sarayı,
Ve Persephone’nin ilkbaharda açan gülüşü.

Gökyüzü çalkanır Zeus’un öfkesiyle,
Şimşekler parlar, titrer yeryüzü, gök,
Hera’nın kıskanç bakışlarında gizlice,
Düşer Olimpos’a ince bir hüzün.

Bir yolcu arar Delphi’de kehanetleri,
Sis içinde kaybolmuş, rüzgarla örülmüş,
Sırlar dökülür Apollon’un dudaklarından,
Kaderden kaçış yok, yazgılar mühürlenmiş.

Ve biz, bu çağın sessiz izleyicileri,
Her taşında duyarız eski yankıları,
Kalbimizde bir kıvılcım, gözlerimizde rüya,
Mitlerin sonsuzluğuna açılır yollarımız.
Sedat Evren