Bir ışık söndü bende bu gece,
Sana olan ümidimdir, bildin.
Çok mu seversin seni sevmemi?
Üzgünüm sevgilim, bende sevecek ruh kalmadı.



Niçin seni gördükçe ölürüm peki?
Beni çoktan öldürmemiş miydin halbuki?
Belki de Pusat haklıydı konuşurken:
“Savaş ve güç dışında her şey yalandan ibaret idi.”



Beni bu düşüncelere sokarken düşünmedin mi?
“Yazık değil mi bu adama?” diye.
Senin Zafer’e ulaşmanı beklerken ben,
Sen, zafere çoktan ulaşmışsın sevgilim.



Bakma sana sevgilim dediğime,
Ne ağzım varır, ne dilim bunu söylemeye.
Ama ölümden öte ölüm varmış, sevgilim.
Bilir misin, bilmem oralarda...



Sen Zafer’inle mutlu ol sevgilim.
Belki de o alevden gözlerin hiç yaşlanmadı.
Ya da ateşten ruhun gidip başkalarını yakacak.
Olsun, sevdiğim, ben sana değil aşkına aşığım.



Ben pervane olmuşken sana,
Tutuşmuşken bu gönül,
Niye gizleyeyim bu kanatları senden peki?
Zaten beni kül edip kapan sen değil misin, sevgilim?



Her şey silinip kaybolurken nazarımda,
Vur bana silleni de kendime geleyim.
Hem ben hep ne derim:
“Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin.”



Bir aşkla yıkılmak yakışmaz bana, güzelim.
Ne budunumun yüzüne bakarım utançtan o zaman,
Ne de kendimi kaldırıp yüzlerine bakarım o zaman.
O zaman bir ahir vakittir ki...
Gerçi nereden bilesin, güzelim?



Güzelliğin, en güzel güzelleri kıskandırıyor.
O dudaklardan akan kan mıdır yoksa kor mudur?
Gerçi bilsem ne değişir, güzelim.
Keşke kan olsa, boğulsam...
Veya kor olsa da ölümden beter tutuşsam.



Ah, o gözlerin yok mu senin!
Benim gözlerime özenirken sen,
Ben seninkilerde ne denli kayboldum.
Sevdiceğim, keşke bir bilsen...



Sen bana aşıktın, ben ise sevdalı.
Hatırlar mısın sevdiğim, ikisinin farkını?
Ayıp sana gerçekten.
Söylemez miydim ben sana ikisinin farkını?



Mazursun, sen aşıksın ne de olsa.
Görür mü insan gözü aşkından başka?
Hele bir sevdalı olsaydın da beni görseydin, sevdiğim.
Söyleme bana öyle şeyler, ben bilmem nasıl olsa.



Mehtaplı çehren, saharı kıskandırıyor.
Bilemem hangi dildendir bu sahar illeti.
Senden güzel olmadıktan sonra, sevgilim,
Ne işe yarar saharın güzelliği?



En çılgın erden daha deli nasıl olur gönlün?
Ben olmadıktan sonra ne işe yarar o gönlün?
Ya seni ancak boşuna yorar,
Ya da gidip senden bir şeyleri sanlar ancak.



Sen belki de bu dizelerimde birkaç şirk görürsün.
İşte ben artık göremiyorum sevgilim.
Dedim ya sana, usulca siliniyor her şey nazarımda.
Nazlı gözlerin eritiyor her kırpışmasıyla.



Bakma benim tuhaf davranışlarıma sevgilim.
Bunların hepsi özelimden bana ediye.
Pek teşekkür edesim gelmez bu hediyelere ama,
Sen verdiysen, gerekiyorsa bensen mezara hediye.



Belki de benim sevdam aşkına kabildir,
Ya da bu gönlüm sana habil.
Bilirim, anlarsın dediklerimi.
Ama ben dahasına anlatamam, sevdiğim.