Nev baharda tanıdım, taze bir gonca idin
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal
Kulağıma eğilip, çok sevdim seni dedin
Bir kızıl gül olup da, çevrene hep koku sal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

Sen nehrinin Parisi, Almanya’da ise ren
Tutulur be güzelim, inan seni ilk gören
Gönlüm seninle dolu, rüyamı süsleyen sen
Servi boylum, dilberim, yaban gülü, ince dal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

Senden gayrı yar bilmem, verseler de Dünya’yı
Öyle sevgi dolusun, aratmazsın deryayı
Dudakların gelincik, kaşların keman yayı
Sakın benden ayrılma, ömrünce hep bende kal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

Narinliği hep sende, bütün kelebeklerin
Kuşatıyor, sarıyor, tüm sevgi öbeklerin
Gülünce bak gülüyor, tatlı göz bebeklerin
Doyum olmuyor canım, hiç bitmesin hasbihal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

Nasıl da salınırsın, yaylada gökçe gibi
Sevdanın zirvesinde, görkemli ökçe gibi
Değeri hiç düşmeyen, altın bir akçe gibi
İlk günkü o heyecan, hiç bitmesin bu visal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

En güzel şarkı vardı, hemen her an dilinde
Kaybolup gidiyorum, ben de sevgi selinde
Saçların savrulurdu, ılık akşam yelinde
Gönüllere yer eden, unutulmaz bir masal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

Lüzumsuz’um tutuldun, aman nazar değmesin
Ayrılığa, hasrete, sakın boyun eğmesin
Sevda yağmuru yağsın, çile filan yağmasın
Neden olmasın gülüm, bizim aşkımız misal
Sen her mevsim değişme, hep ilkbahar gibi kal

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

NEV BAHAR : İlk bahar
GONCA : Gülün tomurcuk hali
SEN : Fıransada, parisi ikiye bölen nehir
REN : Avrupada bir nehir
SERVİ BOYLUM : İnce, uzun boylu
DERYA : Okyanus
NARİN : Kırılgan, ince yapılı
ÖBEK : Yığın
HASBİHAL : Samimi hoş sohbet
GÖKÇE : Genelde yamaçlarda mavi renkte açan çiçek
ÖKÇE : Ayağın topuk kısmı
AKÇE : Osmanlı’da kullanılan para birimi
VİSAL : Sevgiliye kavuşma