Hayalleri olmayan bir çocuk gibi büyümeyi bekliyorum sadece.
Kağıttan gemiler yapıyorum, hepsi batıyor suya düşünce.
İçimdeki kelebekler sıkışıp kalmış kozalarinin icinde.
Gönlümün garın dan otobüsler kalkıyor her gece.
Ne şoför biliyor gideceği adresi,
Ne de yolcu biliyor ineceği yeri.
Herkesin tek isteği uzaklaşmak sanki.
Gecee!!
Yine katran mi döktün şehrin üzerine!!
Ay parlamaz oldu güneşin hasretiyle.
Yıldızlar göç etmiş bilinmeyen gezegenlere.
Yakamozlar saklanmış okyanusun en derinliklerine.
Duvarlar tarumar, kaldırımlar kırık!
Yer çaresiz gök çaresiz insan çaresiz!
Bir kadın umutlarını kaybetmiş.
Bir çocuk en sevdiği oyuncağını.
Bir baba ağlıyor gözyaşlarıni saklaya saklaya.
Ellerim ceplerimde,
Yüreğimde bir alev dudağımda bir ıslık.
Bir gölgem bir de ben yürüyorum karanlığın içinde ...
Bir gölgem bir de ben kayboldum gecenin içinde ...

E.K.