Varlıkta yürüyenler
Topraktan uzak olunca
Benliklerinden şişen balonları patlamıyor
Burunları bulutun rahmetini itiyor.

İnsan dört unsur
Su, hava, toprak, ateş
Varlığını bulan ateşini parlatıyor
Kibirden miraslar şeytanını bulana
Ense kalın, göbek sağlam
Cilasını parlatacak reklamını arıyor.

Yokluktan ateş gömlek
Giyinenler ağlıyor
Varlıktan yokluğa mı
Ateşiyle gezerken toprağını tanımıyor
İpekten elbiseler, cakasıyla fiyaka
Gönlünde zikir tamam; para, para diyerek
Unuttuğu bir şeyler
İşte o an
Varlığıyla konuşan
Kendisinden alınan.

Varlıkta, yoklukta kendisini konuşturan
Zenginlikte ateşinde
Fakirlikte toprağında
Bir insan
Karşımızda duruyor.

Yokluktan merdivenin
Çıkarsa bir gün varlığa
Toprak gibi toprak olsun
Zenginlikte her halin
Gerçek zengin toprak ana
Fakirlikten yana
Ateşinden uzak dur
Varlık yokluk konuşsun.