Bilmezsin kaç mavzer bekledim seni
Köhnemiş ağrılarımın siperinde
Bir ömür nasıl yaşanır
Duvar yazılarında ismin çoğalırken
Ve asmışken gözlerini devrimci bir afişin yanına
Nasıl beklerim şafağı
Gece ,ölüme inat uzar
Tırnaklarımla kazıyorum zamanı
Yüreğim mevzilenmiş bir acı yükseklerde
Kuşlar son provasında uçuşlarının
Tomurcuksuz ,çiçeksiz
Yaklaşma !
Patikalarımda ceylan ölüleri
Belleğimde yas ezberleri
Avuçlarımda duasız topraklar

Bilsen ne telaşlıdır ellerim sana
Parmak uçlarımla baharı emzirdim sana
Bilsen aşkımızın nüshası ne sevişgen
Kaç intiharlar kuşandım
Kaçtır yüzümde bayat bir hüzün
Açarken taze güller çehrende
Bu paradoks bana bir ömürlük tez
Sen inzivasında bir güz çınarı
Bense kalabalık ,kuralsız bir şiirim
Bu paradoks bana bir ömürlük antitez

Yağmur en haklı şiirdir şimdi
Islanıyoruz
Uslanmıyoruz
Meğer çocuklar böyle alkışlarmış bulutları
Bilsen nasıl avuçlarım kederini
Nasıl sana bakıp iç çekerim doruklarında
Yüzün bir masaldır şimdi sevda duraklarında