Çehremde betimsiz bir aydınlık
Eriyip giden,bir tasa derinden
Usumda ak ıhlamurların çiçekleri
Benmiş’im,acı meyvaları kendimden koparan
Yamaçlar,uçurumlar, hendekler..
Ergen rüzgarlar, omzumda birer yıldız
Benmiş’im, kederi örten mor bir karanlıkla

Devrildim, şu söğüdün dalları gibi
İçimi çığırdılar
Avucumda buyruklar
Eğildi tütünümdeki direngeç soluk
Ellerimde bir geçmişin dosyası
Dünüm,ellerimde bir çift yün
Benmiş’im,cansız cesedimi ören
İpeksi parmaklarımla


Yitirdim allı pullu bir gecede
Sesimi, kokumu,rengimi...
Dünya, ruhuma perde perde sızan büyük bir yalan
Neden ben?
Bir sokak serserisiyim o kadar...
Ayak seslerim kardeşçedir o kadar..
Var mıdır başka bir âleme gönül veren
Hadi koşalım!
Kitaplar,dehşeti yığıyor yüzünüze
Var mıdır geceyi ak bülbül gibi okuyan
Hadi uçalım!


Neden ben?
Benmişim beynime alkol serpen
Çiselese kasımda bir ikindi yağmuru
Benmiş’im, gökyüzünü ağlatan


Dinledim,mahrur liriklerini yüreğimin
Nice kervanlar vardım
Var mıdır boğulan umuduma eşlik eden?
Hadi şarkı söyleyelim!
Usul usul kısıldı kirpiklerim
Gördünüz mü ,üvez ağacıma düşen yaprakların endamını?
Hadi alkışlayın!

Benmiş’im
Kendimi yıkan ozan