Anlaşılmayı mı
İstemiyor muydun
O sonsuz sevgin
Yüreğin

Daha ne
Diyebilirim ki
Anlaman için

Neyin halvetiydi
Vaktin inzivası
Kendini
Mabede gömüşlerin
Bilmiyorum ki

Bu kadar kapalı portların
Tıkalı patika yolların
Bir ışık hüzmesi
Bir nefes adımı
Kendine çok gören
İzlerin, ederlerin
Tüm renkleri tutan
Rengi zeminin
O sakinleşmek istemeyen
Vakitlerde kayboluşların
Hiçlik uğruna
Yanıp yanıp
Küllerden kül oluşların


Zindan aşkın mıydı
Zulmeden
Aslında kendine
Yoksa sen miydin
Yıkamadığın duvarlara
Kafa atan, satırları sayıp
Sıvayan sıralayan
Sancılayan
Ağrılardan ağrı beğenen
Çizikler atana inat
Tırnaklayan ısıran
Parçalayan resifleri
Kesifleri


Niye bu kadar zordu
Senin kendine, kendini
Söz bileyememen
Kimbilir hangi zamanda
Esir, köle ettiğince
Boynu bükük hikayeni

Niye bu kadar zorlardın ki
O kesik soluğunu
O keskin bakışlarını
Kaçırmak, hatırlatmamak için
Daha da
Çekildikçe çekilen
Örtündükce örtünen
O ara yüzlerinde
O çatlak zeminlerinde

Sen hiç
Sen olmaz mısın
Olamaz mıydın
Yüreğimde

Değmezlere
Müsamahan olduğunca
Yağlayıp tuzladığın
Tozlayıp balladığın
Dokunduğunca
Degdiğince
Değmezlere

Anlam vermek
Gibi bir çaban da yok muydu
Oysa ne çok bulurdum
Bendeki seni
Yüreğimdeki sesini

O her kabuğun altına
Saklandıkça dalan bakışın
Daha da derinleşen
Bir umutla belki
Ve tam kaşınır gibi
Olduğunda kandıran
Bir geri , bir yalpa adım atan
O meçhul duruşların
O her uçuruma, her gölgeye
Sınırlara yaklaştığında
Dona kalan
O her kıyıya vurduğunda
Ters köşe yapan
Mizaçların


Bir anlamı olmalıydı
Dedim
Bir an
Anlayamamak
Mıydı
Seni seçebilme ihtimalin
Anlayamayışına mıydı
Bu deli kürek
Kulaç kulaç
Yamaç yamaç
Gelgitlemek

Oysa o kala kaldığın
Bıraktığın
Ve bulduğun
Hiç başlayamadığın
Yerde

Sonsuz
Sessiz ve Ses
…