Tanımadan beni yargılayanlar , sizedir cevabım ;
HÂK ipine sarılıp Adalet yazdım , bozulmadı âdabım.

El pençe durmadım , güçlünün yanı başında
Çok şükür alnım açık , başım dik durdum karşısında

Sormak isterseniz kimim , nereliyim ?
Güzel yurdumun seksenbir ekseniyim.

Irkçılık Yapanla arama duvar ördüm
Kardeşliği bilene hem Türk ! hem de Kürd’üm.

Aleviyim , zazayım , cerkezim , Arabım ben .
Kurşuna dizilmiş bin yıllık tarihim ben

Kimi zaman Pir Sultan oldum darağacında sallandım,
Kimi Zaman da Eyyub-i gibi sabırla sınandım.

Kimi zaman Kerem oldum Dünya güzeli Aslıya yandım ,
Kimi zaman da Yılmadım , Mecnun gibi çöllerde
kaldım .

Kendi halimdeyken Kirli düşüncenize âlet ettiniz beni.
Bilin ki , Ayrımcılık ile susturamazsınız hiçbir dizemi.

Uzak durmayın hele , gelin anlatayım size bu kardeşliği
"Bırakın kin ve nefretle yaptığınız kalleşliği "

Çanakkale Zaferi değil midir bizi hayatta tutan ?
Destanları Musalla taşlarında yazılıdır , var mıdır hatırlayan ?

Her daim Sallayıp savurdunuz hak konuşan milleti
Ne Mutlu Müslümanım ! diye haykıran herkesi .

Ulan Fındık kadar beyniniz ile saydırdınız Ceddinize
Allah’ım düşürmesin kimseyi kirli dilinize.

Ey inkârcılar ! Hadi , karanlığı örtün üstünüze
Yoksa uyanacak ecdadım , tükürecek yüzünüze .

Merak etmeyin , Yorulmam ben yazdığım satırlardan.
Gün gelecek sizden , hesap soracak YARADAN !

Şimdi Defolup gidin !
Düşüne durun bu garip şairi
Çıkarın içinizde biriken o pis İrini.

Ha bir de Söylemezsem , hak değil bana cennet ırmakları..
Cehennem dehlizlerinde , kurusun ki gözüm pınarları

Hasan , Hüseyin gibi korkmadım dik başımdan
Bu satırlarım da vursun sizin , noksan imanınızdan..!

Harun Alan