Bu Şiir Yaşanmış Bir Hikâyenin Sonucudur

Bu gece kokun değdi burnuma
Dertli başıma yine karalar bağladım.
Yokluğun çökünce gönül yurduma
Sineme vura , vura ağladım .

Takvimler sensiz kaldı on iki ay
Gel sensiz geçen günleri say
Gözleri kahve yârim , kaşları yay
Resmine dalıp dalıp ağladım

Nicedir hasretin mil çekti gözlerime
Yokluğunu alıştıramadım yüreğime
Bir kurşun sıkmak istedim kalbime
Vurulursun diye , sustum Ağladım

Özlüyorum , özlüyorum da nedir çare
Dualar dilimde para pare
Melekler haber salsın Bergüzar yâre
İçimi yaka yaka ağladım.

Yıkılsın Erzurum , göreyim enkazını
Bana kıyamet gibi yaşattı yasını
Ozanlar bile kırıp attı bir bir sazını
Kuytu köşelerde , bağıra bağıra ağladım

Çöl tenli kadınım senden ayrı düştüm
Yokluğunda gelincik güllerine küstüm
Gamzenden düştüm düşeli kan revan üstüm
Sanki vatandan ayrı düştüm , düştüm de ağladım

Aklımdan çıkarmak ne mümkün seni
Solmuş bakışlarım seni bekler yalnız seni
Leyla aşkı gibi yaktın sen beni
Issız yorganımı çektim , çektim de Ağladım

Harun Alan
19/11/2025