Bak Ana ! kış geldi , senden uzaklardayım
Yine yorgun bir hüzün yağdı bu şehre
Gurbet elde sensiz , soğuk akşamlardayım
Yine efkârım sığmaz oldu bu şehre

Sensizlik nasıl anlatılır bilmiyorum
Soranlara , vatansızlık sanki diyorum
Şu sıra dağları aşıp gelmek istiyorum
Yine yorgun bir hüzün yağdı bu şehre
İçim içime sığmıyor gurbet elde Ana

Koparamıyorum seni düşlerimden
Ne olur tut nasırlı ellerimden
Öpersin değil mi feri sönmüş gözlerimden ?
efkârım sığmıyor artık içime
Hasretinden Bağrım yanıyor Ana

Bir of çeksem dünyayı titretirim
Bir ağlasam Bu şehri kirletirim
Sensiz gencecik ömrümü tüketirim
Yorgun bedenime hüzün oturdu bu gece
Bu çile ne zaman bitecek Ana

Gece gündüz , hasretini yudumluyorum
Uykularımda bile adını sayıklıyorum
Koşa koşa sana geldiğimi sanıyorum
Ama kalbimdeki acı uykumu kaçırıyor
Efkârım sığmıyor artık içime Ana

Ben hastayım , ne takatim ne de mecalim kalmadı
İçimde senden gayrı bir aşk dahi kalmadı
Bu gönül durmadan ana , ana diye ağladı
Yakıp küle çevirdi gurbet eller beni
Dehlizlerde kayboldum can Ana

Bıçak kesmez artık sana olan özlemimi
Ben içimde yaşarım ah şu gurbet hapsimi
Eğer ulaşamazsam sen yıka bedenimi
Son kez çocukluğumu yaşat Anam
Efkârımı sen bitir içimde Anam

07.11.2025
Harun Alan