Haczedilmiş duygular,
İçinde müebbet yemiş düşler.
Kancıkça bir gülümseme sesi,
Beynimin iç avlularında yankılanan.
Karaçalı dibinden dünyayı istila etmeye
Meyletmiş hain bakan engelek.
Zehri taşıyor dudağından.
Öfkeleri başının altında yastık.

Islak, ıslak gülümseyen algılar,
Gözlerime mil çekmiş, gerçek ötesi bir yer.
Son çalar saatte yaptı görevini,
Acınası halime bir yakarış.
Yıldızsız geceye gölgesini sermiş dağlar,
Eteklerini süpüren rüzgärlara aşina.
Her şey konuşuyor bu alemde,
Bir tek kuşlar susmuş geceye.
Yapraksız ağaçlar üşüyor,
Kuş kümeleri yorgun.

Sıradanlığımı sıradışı hayallerde unuttum,
Yalnızlığı katleden düşler,
Yıldızları indirmişler gökten,
Koymuşlar başucuma.
Gecenin kifayetsiz düşlerinde
Yitiriyorum yolumu.
Yıldızlar yerinde durmalı yine de.
Sonra, bir kış gecesinde olduğumu anımsıyorum, dışarıda yağmur çisiyor.