Yağmur yağdığında elimde olan; sen ,hayalin,saçlarının teli idi…

Yaralı ellerimle sarılıp öpemedim
Üstüme bir yağmur bir de senden başkasını giyemedim
Duru gövdene yaslanıp kız kulesini seyredip
Yağmurlu bir havada sesini dinlemek vardı.

Kanlı bir savaşın ardından mağlup olduğum cephede
Yaprak misali daldan düşen uzun yolculuğumsun…
Beni ne kadar seversen
O kadar okşarım saçlarını.

Bir damlacık aşkınla ,gümüş yüzünü çiziyorum göğe
İsminle caddeye açılsam giriyorum çıkmaz sokağa
Yüreğim senle uyuşuyor


Seni bildiğim kadar yakınım ölüme
Sevdiğim kadar ağlıyorum sana
Vuslatın kadar uzağım
Güneş’in sana verdiği değer kadar yanıyorum.

Gözlerimde siyahla karışık beyaz hayalin
Yüreğimde tabut sessizliği
Mezarımda yıldızlar
Mor kıvılcımlar dağıtıyor beni..

Yağmur yağarken üzerime düşen; sen ,hayalin,saçlarının teli idi…