Hale bak dedirten çok şey yaşanıyor
Bizden değil ve fakat bize rağmenler
Yeşili daha bir yeşil yapmak da vardı
Bilmem ki çöllere neden sevdalandı.

Kaktüsün dahi çorakta anlamı bilinir
Üstelik hayat kurtarandır yerinde o
Biriktirir içinde sanki zemzemden sıvı
Çirkinliğine bakma sen, anlamı özünedir.

Koskoca derya nasıl da engin, derin de
Akla sınır koymayan insan gezer üstünde
Gökyüzünde hem son hız, nasıl keyfi yerinde
Bunca zenginlik niçin doğurur ki düşmanlık
Ahlakça çökkünlüktür bu, sonu ise pişmanlık.

Derler ki bize yetmez, dahası da olmalı
Birilerinin bu cüreti, diğerince makbul mü?
Emeksiz hayat düşü, bizi ne hale düşürdü
Herkes haddi bilmeli, paylaşıcı olmalı.

Şu içgörü referans, bırak ses versin özden
Savruluşa son verir, ilhamdır da yürekten
Ayrımı var gecenin, gündüz ile farklıdır
Telkinle yola çıkan, yarınlarda bahtlıdır.

Her türlü zora rağmen, iyi şeyler de var
Sokak hayvanlarını besler, yüreği halis olanlar
Vurmaz öne geleni, namlusunu çevirir
Yaban hayatı tüketmez, doğaya katkı verir
Elinden bir parça yem vermeden o ölenler
Ruhça kaskatı gelmiş, kütük gibi de giderler
Oysa bir ince mevzuu bu, hem bizi de keyfeder
Rahmet düşmeyen yürek bence ateşten beter.

Kötülere örnek çok ve fakat seçim bizde
Güzellik ve erdeme uzanmalıdır her demde
İster onlar da uyar bu çağrıya gün gelir
Geçicidir şu hayat, neysen o senle ses verir.

Madem ki yok dönüşü her perde mazi olur
Fıtrata istikametler elbette rahmeti bulur
Bir ses ki içtendir bu, ruhu eder de teskin
Güce gereği yoktur, Gölge`de de bu yoldur
Bizden de yankılansın güzelliğe bu telkin.

Oğuzhan KÜLTE