2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
283
Okunma
Kendinliğin kuytusunda nefes kokar yalnızlığın
Tercihinden elbet değil ısırgan otu değerse.
Yolun başındayken daha kararların gönülle
Hayat için affetmek mi? Yalnızlık mı yaşama?
Tevhidini yaşarken affetmekden gül, ala
Alınması zor karar, affın ile ölmek var
Gönlü zengin kararla, huzur için gülmek var.
Kusursuzluk arama, kusursuzluk kendinde
Ona yaman, buna kötü... Anlar dilsiz kalmasın.
Hayat devam ederken affetmeyen, affetmeyen
Kusursuz insan yok, gönlü sevgisiz gezen
Yalnızlaşıp, yalnızlaşıp
Tekliğini sorgulayan
Gece uyku düşü gibi
Yaşıyor mu, uyanık mı
Kime sorsan bilen yok.
Gönül limanında yalnızlığı arasa da
Beden dünyasında yalnızlık çekilmiyor
Yaşama sen kabusu
Yalnızlıklar uyku gibi
Uyuşturur uyandırmaz
Affın ile
Muhabbetle yaşama.
5.0
100% (12)
Cevap Yaz