Ben size emanet diye gönderdim,
Dedim, gözünüzden sakının dağlar...
Sen bana al bayrak içinde verdin
Karşımda durmayın yıkılın dağlar...

Dikilmeyin sıra sıra karşımda
Eksilmesin kara duman başında
Çakır diken bitsin her karışında
Dağılın, savrulun, yok olun dağlar.

Kurban verdim vatana sol yanımı
Çıkardılar söke söke canımı
Kara toprak geri ver Erkan’ımı;
Ne olur aradan çekilin dağlar...

Hayattayım, lâkin yaşamıyorum
Öyle sarpsınız ki aşamıyorum
Çekilin aradan koşamıyorum
Dilerim kökünden sökülün dağlar...

Şehidime kucak açtı Peygamber
Beni de yanında alsın beraber
Yaşamak ölümdür yârdan bi’haber
Pare pare olun, dökülün dağlar...

Bir kör bıçak aldın, kalbimi yardın,
Canımı göğsümden söktün, çıkardın
Aldın sevdiğimi toprağa sardın
Ateşler içinde bükülün dağlar...

İncitmesin seni vatan toprağı
Yorgan olup örtsün gülü yaprağı
Benim yüreğime düştü kırağı
Nerde benim cennet kokulum dağlar.?

Nuriye Akyol