VUSLAT
Bahar geçti, yaz bitti, bu katar sondu
Baykuşlar kuruyan dallarıma kondu
Bu ne sert kış, bakışlarım bile dondu
"Vuslat" yine mi "sahte bahara" kaldı?

Renkler mi solmuş, sağım solum bembeyaz
Bu kaçıncı kış, kaçıncı kuru ayaz
Turnalar da göçtü, başka ellerde yaz
"Vuslat" yine mi "başka katara" kaldı?

Hayat aldıklarını yerine koysa
Nazlı yardan umutlarım vardı oysa
İstemem, üstü kalsın, mutluluk buysa
"Vuslat" yine mi "vefasız yâra" kaldı?

Aklımı başımdan alır duygularım
Her gece kâbusa döner uykularım
Günden güne çoğalırken korkularım
"Vuslat" yine mi "hazin firara" kaldı?

Deli gönül hep olmazları mı umar
Mutluluk kazanılması en zor kumar
Dertleri sorarsan, ben de tomar tomar
"Vuslat" yine mi "fırıldak zara" kaldı?

Dostlarım çil yavrusu gibi dağıldı
En gözde kovanımdan delibal sağıldı
Hüzünler dağ oldu, üstüme yığıldı
"Vuslat" yine mi "ah ile zâra" kaldı?

Yıllarca boşa inandım, boşa kandım
Yüzüme gülen herkesi dostum sandım
Her defasında bile bile aldandım
"Vuslat" yine mi "o zor karara" kaldı?

Göksel’im kaybedince çok üzülürsün
Feleğin imbiğinden mi süzülürsün
Ödenmez borcun altında ezilirsin
"Vuslat" yine mi "külli zarara" kaldı?
"Vuslat" yine mi "o zor karara" kaldı?