Seni o kadar istedim ki hayatıma katmayı
Senle çoğalmayı
Gün be gün
Sabahlara varırken kokunla

Öyle erteledim ki
Senle beni yarına
Sonunda elimde kalacakları bile bile
Öyle erteledim ki yarını
Öyle acıdı ki içim

Bir piyanonun tuşlarında ki şiir gibi
İçime aktı geçmiş
Ben senle bir tam olamadım sevgilim
Seni yorumlayamadım söylediklerinle
Keskin bir yara gibi sızlatırken içimi
Düşüyormuşum meğer hayatından kalanlarla
bilemedim..

Kırıntılarım yetmedi kendimi sunmaya bir diğerine
Bitkindim bu oyunda
Aylarca bekledim durdum aynı yerde
Anlayanım olmadı, yürüyenim yanımda
Soluksuz kaldım günlerce sevgilim bilenim olmadı.

Yağmurlardan sonra yalnızlık baksa duruyormuş insanın üzerinde
En çok içindeki rutubet kokuyormuş insanın
Şemsiyesi senin olduğun yağmurlarım oldu
Kanatlarım oldun,
uçamadım..

Başka rüzgarlar
Başka telaşlar aldı senin derin yerini
İlk basta aldı sandım
Nasılsa dolardı
Olmadı
Taş ördüm içimdeki bahçeye

Yıllar geçti kimse giremedi..

susamuru