Ben kanatlı inektim, üstün ırktım şekildim,
Cinsimi hakir görüp kaf dağına çekildim.
Ayrık otu severim, küspeye de katlandım,
Ayıptır söylemesi, sap-samandan otlandım.

Dedim! Şu koca başı Avrupaya salayım,
Garp’a doğru yol alıp,elit hava alayım.
Yükseldikçe boşluğa oldum kukumav kuşu,
Dişledi dimağımı küffarın azı dişi.

Asilzâde dik burnum Paris’e tez alıştı,
Eyfel’in etrafında aylak aylak dolaştı.
Gurbetçi bir ses duydum: lâl akıllım sağırsın,
Mondafon’a öykünme yerli kara sığırsın.

Kanat çırpıp Berlin’e, noel çamına kondum,
Selvi boya mest oldum meyvesi vardır sandım.
"HERR" semantel beynime vahtiz meyi zerk etti,
Bedenimdeki kanım damarımı terketti.

Ahirlik lay lom için haçlıya selam durdum,
Püsküllü kuyruğumu vals ederken kıvırdım.
Süslü püslü küfemde , yoktu mâna zerresi,
Aynalara aşığım kisvem kibir kulesi.

Baba Hindi halimi çevresine yakındı
Anne Tavuk irkilip civcivleri sakındı.
Çilli Horoza sordu: uçan inek mi olur
Horoz: Leyleğe danış o gezgindir o bilir.

Cümle mâhluk arafta,merakından çatladı,
Derviş Leylek durur mu? hemen lafa atladı.
Bir inek uçtum derse fikir firar nafile,
Laklakaya ne hacet sormalı bir akile.

Akil baykuş söz aldı: gece niye görmedim,
Kuş beyinliyim fakat hiç kiraya vermedim.
Belli kafayı yemiş lüküs çiftlik ararken
Ya da bir haller oldu kekilini tararken.

Yavuz Bozkurt bayrağın gölgesinde yatarken,
Yan bakana doğrulup sille tokat atarken.
Dedi: ey! gâfil ahmak kime neyi yutturdun ,
Aklı yele verince ,uçtum diye tutturdun.

Söylemeyi unuttum! Size Koyun saydırdım,
Ne rüya ne de hulyâ işkembeden uydurdum.
Burnumdan kıl aldırmam , Avrupa uşağıyım,
Aslen inek te deģil, kervancı Eşeğiyim.